COMPITO PER MERCOLEDI' 22 - OVIDIO E CICERONE
OVIDIO - LIBRO VI: FILOMELA E PROCNE Peragit dum talia Procne, ad matrem veniebat Itys; quid possit, ab illo 620 admonita est oculisque tuens inmitibus 'a! quam es similis patri!' dixit nec plura locuta triste parat facinus tacitaque exaestuat ira. Ut tamen accessit natus matrique salutem attulit et parvis adduxit colla lacertis 625 mixtaque blanditiis puerilibus oscula iunxit, mota quidem est genetrix, infractaque constitit ira invitique oculi lacrimis maduere coactis; sed simul ex nimia mentem pietate labare sensit, ab hoc iterum est ad vultus versa sororis 630 inque vicem spectans ambos 'cur admovet' inquit 'alter blanditias, rapta silet altera lingua? quam vocat hic matrem, cur non vocat illa sororem? cui sis nupta, vide, Pandione nata, marito! degeneras! scelus est pietas in coniuge Tereo.' 635 Nec mora, traxit Ityn, veluti Gangetica cervae l